Chuyển tới nội dung
Trang chủ » [Top] 128 Zo ging het achter de schermen eraan toe bij Kamp van Koningsbrugge

[Top] 128 Zo ging het achter de schermen eraan toe bij Kamp van Koningsbrugge

U bekijkt het onderwerpartikel [Top] 128 Zo ging het achter de schermen eraan toe bij Kamp van Koningsbrugge dat door ons is samengesteld uit vele bronnen op internet.

Wilskracht – Kennismakingsdagen Korps Commandotroepen Documentaire | Eindbazen | Wiggert Meerman
Wilskracht – Kennismakingsdagen Korps Commandotroepen Documentaire | Eindbazen | Wiggert Meerman

6 januari 2022 start seizoen 2 van Kamp van Koningsbrugge en wij kunnen niet wachten. Het programma waarin Nederlanders worden uitgedaagd om hun grenzen op te zoeken – én te verleggen, tijdens een verkorte versie van de opleiding voor Korps Commando Troepen, komt weer terug!

Om de voorpret vast te vergroten blikken we even terug op het vorige seizoen. Naast Tom C, Justin en Dennis was Marjolein van Loenen de enige dame die het haalde tot de eindstreep: bravo! Ook sportcoach en gymdocent Kendra schopte het erg ver. Gelukkig kunnen we nog wat nagenieten, want Kendra en Marjolein hebben alle juicy details met ons gedeeld. Pak de popcorn maar vast erbij!

Behind the scenes: de praktische zaken

Plassen

Als je ook in team #ikmoetaltijdplassen zit, heb je je dit vast al tijdens de eerste aflevering afgevraagd: wanneer, hoe en waar moesten de cursisten hun behoefte doen? Wordt dat net als eten en slapen bepaald door de instructeurs? ‘Nee, dat kon je wel aangeven’, vertelt Marjolein. ‘Op het basiskamp was een dixie, maar aangezien we voornamelijk op oefening waren gingen we meestal gewoon in de bosjes.’

‘Als één persoon aangaf dat ‘ie moest, maakte de rest daar vaak ook gebruik van, zodat we niet te vaak hoefden te stoppen. De mannen hoeven natuurlijk alleen een rits te openen, bij ons was dat iets lastiger. Je hebt je microfoon, wapen en vaak ook een tas omhangen, dat moet allemaal af met zo’n overall. In een open gebied zoals tijdens de dijkenmars liepen we door tot aan een bosje, zodat we wel uit het zicht konden plassen.’

Noodgevalletje 💩

‘Wat je ook niet zag, is dat ik de derde nacht buikgriep had en dus geen oog dicht deed’, zegt Kendra. ‘Ik zat alleen maar op de wc. Ik hoorde dat we gingen peddelen, ik wist dat ik mee moest maar ik wist niet of ik bij de dixie vandaan kon. Toen gaven ze Marjolein een wc bril en een vuilniszak, zodat ik in geval van nood achterin de boot kon gaan, haha! Maar ik was niet van plan te stoppen met roeien hoor, ik had het nog liever in m’n broek gedaan. Gelukkig werkte de tabletten snel en is het zo ver niet gekomen.’

Wassen en eten

Kendra: ‘Ieder eetmoment grepen we aan om zoveel mogelijk energie binnen te krijgen. Dan hadden we een paar minuten om boterhammen te smeren en deden zoveel mogelijk beleg op de boterhammen, sopten ze in thee om sneller te kunnen eten.’ Aan het begin van de laatste aflevering, na zeven dagen zwoegen, is er het welverdiende douche-moment.

‘Dat was heerlijk’, vertelt Marjolein. ‘We kregen exact zeven minuten om te douchen in een container. Er was een begeleider aanwezig, maar die is naar buiten gegaan vanwege de stank die uit de container kwam. ‘Ik roep wel als de tijd voorbij is’, zei hij.’ Maar hoe vermoeider je bent, hoe meer persoonlijke hygiëne daalt op je prioriteitenlijstje. ‘Het kan je echt niks meer schelen hoe je erbij loopt’, zegt Kendra. ‘Mijn tanden heb ik één keer gepoetst, daar denk je niet meer aan.’

Je mannetje staan

‘Op dag vier zei Tom C tegen Marjolein en mij dat hij niet begreep hoe wij, als vrouwen, tussen die grote mannen stonden en mee konden komen. Hij vond het zelf al zo zwaar!’ Marjolein: ‘De Baan van Arnhem vond ik het zwaarst, daar gebeurde veel tegelijkertijd en moesten we over muurtjes heen klimmen. Dat was voor Kendra met haar crossfit-ervaring een eitje, ik merkte dat ik minder kracht in m’n bovenlichaam had. Wat voor de een ‘n makkie was, was voor de ander heel pittig – en andersom, of je nu man of vrouw bent. Ik kan juist lang volhouden, ben een duurmachine.’

Hoe meer dagen en (vrijwel slapeloze) nachten voorbijgaan, hoe vermoeider de cursisten worden. ‘Cognitief word je steeds trager’, legt Marjolein uit. ‘Het duurde langer voordat instructeurs een duidelijk antwoord kregen op een vraag en we maakten steeds minder notities bij de theorielessen. Je hebt al je energie nodig om te focussen op wat er nú gebeurt – de rest komt later wel weer.’

De sfeer

‘Toen instructeur Ray vertelde dat we gingen parachutespringen, dachten we allemaal dat hij een grapje maakte’, zegt Kendra. ‘Ik dacht dat hij het fictief bedoelde, dat we ook niet naar een echt vliegveld gingen. Maar toen we daar aankwamen, werd al snel duidelijk dat we écht uit een vliegtuig gingen springen.’

Hoewel dit een verkort traject was, werden ze echt gemeten aan de standaard van de Korps Commando Troepen. Kendra: ‘Toen we die avond gingen slapen, zei Tom O: ‘Het zal me niks verbazen als we morgen met een raket naar de maan gaan!’ Toen hebben we hard gelachen in de tent. Niets was te gek, het was echt the real deal. Het was echt alsof we de opleiding voor Korps Commando Troepen deden.’

Na thuiskomt

Wie de Instagame een beetje in de gaten houdt, heeft vast gespot dat Kendra en Dennis niet alleen veel spierpijn overhielden aan Kamp van Koningsbrugge, maar ook een relatie. ‘Toen ik thuis kwam was ik bekaf. Maar toch werd ik regelmatig wakker en zocht ik mijn wapen. 360 Graden beveiligen, dat is wel blijven hangen! Ik sprak al vrij snel met Dennis af, maar omdat we zo moe waren vielen we vaak in slaap op de bank.’

‘Eén keer schrokken we wakker en lagen we met de rug naar elkaar toe: alsof hij links dekking gaf, ik rechts. Heel bizar.’ Marjolein werd na thuiskomt vooral overspoeld door een gevoel van trots en behoefte aan twee dingen: slaap en suiker. ‘Ik heb heel veel geslapen, maar had ook ontzettend veel zoete trek. Cola en chocoladetaart ging constant door m’n hoofd, ik droomde er zelfs over! Ik zou midden in de nacht naar een tankstation rijden om cola te halen, als het moest. Dat had ik ervoor over.’

Beeldvorming van vrouwen

Dat van 15 topfitte deelnemers maar 4 personen overblijven, zegt iets over hoe zwaar Kamp van Koningsbrugge is. Dat Marjolein met haar 1 meter 60 aan dezelfde eisen voldoet als kerels van twee meter, zegt dus genoeg over hoe sterk zij fysiek en mentaal is. Ook instructeur Dai benoemt meerdere malen hoe belangrijk het is dat andere vrouwen dat kunnen zien, als voorbeeld – binnen en buiten Defensie.

‘Ik vind het ook goed dat we er soms ‘slecht’ uit zien’, vertelt Kendra. ‘Het draait niet allemaal om je uiterlijk, ook niet op tv. Ik vind het jammer dat sommige meiden zich daarop blindstaren: ik krijg via Instagram zoveel vragen over hoe je zo snel mogelijk een platte buik of een dikke kont krijgt. Het gaat veel minder vaak over persoonlijke doelen.’

Als je het Marjolein vraagt, heeft Kamp van Koningsbrugge één ding heel helder naar voren gebracht: ‘Ik was al een sterke vrouw’, zegt ze tijdens het laatste interview op camera. ‘Het verschil is, dat ik me er nu bewust van ben.’

Bekijk hier meer informatie over dit onderwerp: https://dtcbuiding.com/hoe-word-ik-commando-zx0qugsy

Je bekijkt berichtonderwerp: [Top] 128 Zo ging het achter de schermen eraan toe bij Kamp van Koningsbrugge. De meest complete informatie die door Dtcbuiding.com voor jou is samengesteld.

Trả lời

Email của bạn sẽ không được hiển thị công khai. Các trường bắt buộc được đánh dấu *